Een job

Hierbij wil ik jullie dus meedelen dat het mij na 3 maanden zoeken eindelijk gelukt is: ik heb een job. Ik zou supergelukkig moeten zijn en ergens ben ik dat wel, maar langs de andere kant ben ik teleurgesteld. Ik zal beginnen bij het begin. Ze belden mij vrijdag op de gsm om te vragen of ik op sollicitaitegesprek kon komen voor de functie van verkoopster in een parfumerie.. Op die moment had Carlos de gsm en vermits die mij niet meteen kon bereiken dachten we dat het weer niks was, want als je in Spanje niet meteen reageert bellen ze een andere kandidaat op. Ik heb later op die dag dan een boodschap ingesproken op die mijnheer z'n antwoordapparaat en wonder boven wonder belde die zaterdag terug om te vragen of ik maandag op gesprek kon komen, want ze waren echt wel geïnteresseerd. Het gesprek verliep heel vlot en enkele uren later belden ze me dat ik was aangenomen. Carlos en ik supertevreden en bovendien verzekerde Carlos mij dat ik zo'n 900à 1000 euro netto zou verdienen. Fantastisch dus. Vandaag moest ik dan gaan bespreken wanneer ik zou beginnen, wat ik zou verdienen,... Alles goed, ik begin maandag, moet 40 uren werken per week, krijg een uniform, alles goed dus, ...tot ik hoorde hoeveel ik verdien. Ongeveer 750 euro (netto)! Voor 40 uren per week! Als je nagaat dat een gewone, gemiddelde huur hier 600 euro kost, hoe kan iemand dan overleven met 150 euro per maand? En als je kinderen wilt kan je het al helemaal vergeten, want kindergeld of zo bestaat hier niet. Ik ben er echt niet goed van. Het enige wat ik dus kan doen is naar iets beter blijven uitkijken (want eerlijk is eerlijk, verkoopster in een parfumeriezaak is niet iets wat ik mij jaren zie doen) en als je dan toch zo weinig moet verdienen, doe ik echt liever iets dat ik echt graag doe. Voor de moment is dit natuurlijk heel goed en ik ga maandag met volle goesting beginnen (hoewel ik al een fiets en schoenen moet kopen en er dan nog 550 euro overschiet maar soit) en we zien wel hoe het gaat, want volgens vrienden hier gaan ze vreselijk moeilijk doen dat ik naar Belgie ga in september, maar wees gerust ik kom...
En ik heb geluk dat ik zo'n fantastische vrienden heb die België altijd een beetje naar hier brengen. Zo waren vorige week Hannah en Erik op bezoek. Het was heel leuk en gezellig en zo kon ik Erik leren kennen en Hannah kon Carlos leren kennen (in de mate van het mogelijke). Het enige dat ze een beetje over het hoofd gezien had is dat het in augustus in Spanje heet is, heeel heet. Veel hebben we niet kunen doen, maar we hebben genoten van de vele tinto de veranos op het pleintje aan de kerk en ik vond het 2 hele geslaagde dagen.