Wat vind ik toch zo leuk aan Spanje?
Heel simpel: het gevoel dat ik leef.
De dagen zijn hier heel afwisselend, ik ontmoet zo veel nieuwe mensen en ik word geapprecieerd. Dat laaste blijft belangrijk voor mij. Ik ben er nog steeds niet achter waarom ik zo veel bevestiging nodig heb, maar ik heb het echt wel nodig, zo veel is zeker.

En ik leef. Ik doe m'n werk graag en buiten m'n werk kan ik in tegenstelling tot vorig jaar de natuur in. Ik ken de omgeving al erg goed en het is echt een prachtige streek. Het is ook eindelijk beginnen zomeren en dat maakt alles natuurlijk alleen nog maar beter.

Karolien. Karolien is hier eigenlijk m'n beste vriendin, samen met Cindy. We hebben samen vrij, dus we doen altijd vanalles samen. Deze woensdag zijn we naar Mundo Mar geweest (zie foto's), een soort dierentuin met de beste dolfijnenshow die ik ooit gezien heb. Ik ben echt niet voor dierentuinen, maar dit was de moeite. En het beste is, alles is gratis voor ons.

Gisterenavond was het dan Eurovisiesongfestival en meisjesavond. Vermits ik de enige ben met tv en ik vlucht had diezelfde dag (wat wil zeggen dat ik om 5u 's ochtends moet opstaan, maar dan 's avonds niet moet werken) zijn ze allemaal naar mijn hotelkamertje gekomen. Het was supergezellig en absoluut voor herhaling vatbaar!

Op het kantoor gaat alles best goed, hoewel ik overmorgen examen heb en nog niks gedaan heb. Deze namiddag begin ik eraan! Het examen is een idee van Claudine, onze chef, en ze weet hoe ik erover denk. Officieel telt het niet mee, maar ze houden er rekening mee... Wat wil dat zeggen? In ieder geval, zal wel slagen zeker...

Sinds ik met Claudine gesproken heb (zie vorige blog) moet ik minder op kantoor zitten. Perfect! Het is alleen zo dat Claudine me gisteren kwam vragen waarom ik zo'n hekel had aan kantoor, want ik spreek de meeste talen hier en ik doe het heel goed. Ik heb haar bedankt voor het compliment maar uitgelegd dat ik er helemaal kierewiet van werd (dat woord kende ze trouwens niet, ze is Franstalig). Ik heb constant schrik om iets verkeerd te doen, je bent altijd met veel geld bezig en het is altijd veel te druk. In 'ruil' voor minder kantoor moet ik wel in een ander hotel Franse infomeetings geven, want dat is bij sommige van mijn collega's een probleem.

En ik verjaar dus op een woensdag, mijn vrije dag. Fantastisch niet? NEE. Dat is de enige woensdag van heel het seizoen dat ik zal moeten werken want de grote baas komt. Heb al tegen Claudine gezegd dat ze niet kan verwachten dat ik dan vriendelijk kan zijn tegen die grote baas. Ik ben er echt slechtgezind over geweest.

Nog een Jetairnieuwtje: de grote, grote baas is ontslagen met onmiddelijke ingang. Geldverduistering. Voila, mijn intuitie was weer juist. Vanaf de eerste moment dat ik die zag vond ik hem een louche type en hij vond mij ook niet bepaald fantastisch, dus ik ben al blij dat we daar vanaf zijn. Maar hier was het echt wel een bom die viel en er is heel lang en veel over gebabbeld en geroddeld, want heel waarschijnlijk vliegt die ook de gevangenis in.

Oke, ik heb net dit bericht nagelezen en ik spring echt van de hak op de tak, maar dat ligt aan de chaos in m'n hoofd. Ik wil jullie zo veel vertellen dat ik niet weet waar te beginnen en ik geef het - zoals nu- da ook op. Ik ben geen blog- en mailmens maar een belmens, dus als je me wil horen, BEL.

Voila, alles is echt heel goed met mij.