laat mij maar alleen...

Ik voel me een beetje zielig. De 2 mensen die ik het allerliefste zie hier, verlaten Benidorm.
Karolien heeft problemen in haar hotel en in de liefde en vertrekt over enkele dagen terug naar België.
Carlos voelt zich al een tijdje niet meer goed op z'n werk en nu is de bom gebarsten en heeft hij ontslag genomen.
De feestdagen waren dus niet gemakkelijk voor mij. De klanten blijven schatjes, ik ken altijd iedereen, want ze komen altijd terug, maar het blijven klanten. Wie heb je nodig op kerstmis en Nieuwjaar? De mensen die je graag zien. Ik wist dat het moeilijk zou zijn, zo ver weg van mijn familie en vrienden, maar dan bovendien nog weten dat de mensen die je hier graag ziet ook weggaan, maakte het voor mij TE moeilijk. Ik heb serieus over ontslag nagedacht en ben het ergens nog steeds van plan, maar... Er zijn zoveel 'maren'. Ik moet zoiezo met de bazen gaan praten en ik zou eventueel iets meer vrij krijgen, maar ik weet niet of dat genoeg is.
Beeld je even in: 6 dagen per week werken, je vrije dag alleen doorbrengen, want dat is een woensdag en elke normale mens werkt dan, al je onnozele en grappige probleempjes alleen oplossen, want je beste Benidormvriendin zit 2000 km verder, en je vriendje maar 2 avonden per week zien (als hij het ziet zitten na zijn werk nog 2 uur te rijden en 's ochtends om 6u op te staan).
Ik weet dat ik zaag, te meer omdat ik er waarschijnlijk toch nog 3 maanden mee doorga. (heb nu een job, ik zie mijn klanten echt graag, en waar moeten ze in godsnaam nu een vervangster vinden?)
We zien dus wel wat er gebeurt, Karolien komt in maart al op vakantie en Carlos kan ik dag en nacht lastig vallen en ik besef dat ik mijn gat in de boter ben gevallen met een lief zoals hem.
Stuur mij maar extra veel liefde!!!